daviddownunder.reismee.nl

13-24 juli "Kamergenoot, surfkamp en ziekenhuis"

Hee allemaal,

Woensdag 13 juli kon ik in m’n kamer, waar de eerste twee ganggenoten al gearriveerd waren. Ik deel hier een kamer samen met iemand anders en in mijn gang/appartement wonen verder nog zes andere jongens. Bij de kamer zit een douche en een toilet die je dus met z’n tweeën deelt, met de rest van je gang deel je een keuken en een woonkamer. Verder zit er in ons gebouw een kleine sportschool, een gameroom, een filmroom, zijn er pooltafels en iMacs die je kunt gebruiken, en zijn er twee studieruimtes. De faciliteiten hier zijn prima en alles is erg schoon. Dat was ons appartement in eerste instantie ook, maar het duurde niet lang voordat we het in een typische studentenwoning hadden omgetoverd. Aangekoekte kookplaat, overal bierflesjes en rode cups, en een gootsteen vol vaat.

M’n kamergenoot arriveerde diezelfde avond. Hij is Brits en komt uit Leicester, dus zijn deel van de kamer is behangen met de nodige kampioensvlaggen en posters. Tot nu toe valt het reuze mee om een kamer te delen. Het klikt goed met m’n kamergenoot en we hebben een vergelijkbaar ritme met betrekking tot bedtijd en opstaan. We hebben sowieso een leuke groep gasten op de gang. Naast mij en m’n kamergenoot zijn er nog twee jongens uit Londen, een Amerikaan, een Canadees, een Spanjaard en een Zweed. We trekken veel met elkaar op en delen veel dezelfde interesses. Zo hebben we al een pokeravond, een trivia avond, een vele filmavonden gehad. Daarnaast doen we veel sightseeing samen en gaan we met zijn allen uit.

Het is me opgevallen dat er bijzonder veel Nederlandse exchange students hier in Sydney zijn. Drie daarvan kende ik al van de Radboud Universiteit, Lasse en Milo volgen dezelfde opleiding als ik en Marlieke doet de Nederlandstalige versie van onze opleiding. Met Marlieke heb ik donderdag de toerist uitgehangen met een tripje naar het Opera House en de Harbour Bridge. Milo en Lasse kwamen die ochtend aan in Sydney, dus zijn we ’s avonds met z’n vieren uiteten geweest.

In mijn eerste volle weekend hier (15-17 juli) ging ik samen met Lasse en mijn Canadese ganggenoot op surfkamp. Het kamp was georganiseerd vanuit de universiteit en exclusief voor buitenlandse studenten, het was dus de perfecte gelegenheid om nieuwe mensen te leren kennen. We vertrokken vrijdagavond, kwamen rond 21:00 aan in het surfdorp en gingen na een korte bezichtiging van het strand richting onze zespersoons-strandhuisjes (oftewel een hok met drie stapelbedden) voor een goede nachtrust, want de wekker zou vroeg gaan de volgende dag.

De baai waar we zaten was perfect voor beginnende surfers, met golven die niet te hoog waren, maar nog wel genoeg snelheid hadden nadat ze braken (als beginnende surfer surf je op het schuimende gedeelte van de golf, dus nadat de golf gebroken is). Bovendien was de temperatuur van het water heerlijk, doordat de baai erg lang ondiep bleef. Ik kan je zeggen dat als je om zeven uur ’s ochtends buiten aan de ontbijttafel zit met het vooruitzicht zo je natte wetsuit aan te moeten trekken, de moed je wel even in de schoenen zinkt, maar als je eenmaal in het water bent is het genieten.

De maandag na het surfkamp begon de introductie van de universiteit, wat niet veel voorstelde. Wat sprekers, een Aboriginal dans en verder nog wat administratieve informatie. Het academisch jaar is hier al halverwege, dus de exchange students zijn de enige nieuwe studenten. Donderdag was er nog wel een ‘Welcome to Sydney Party’, maar daar zijn we niet lang geweest.

Zoals ik in mijn vorige blog ook al zei is het weer hier de eerste twee weken heerlijk geweest, dus die vrijdag zijn we lekker naar het strand gegaan. Zondag zou ik pannenkoeken bakken voor de gang. Echter heeft er zich tijdens de voorbereidingen een ongelukje voorgedaan. Voor het schillen van de appels gebruikte ik namelijk een te groot en een te scherp mes. Ik schoot uit met als gevolg een 1,5 cm diepe snee in m’n duim (je kon het bot zien). In het ziekenhuis zijn er vijf hechtingen in gezet, gelukkig was er geen spier- of zenuwschade. Alles functioneert nog zoals het zou moeten.

Dit was anderhalve week geleden. In m’n volgende post zal ik zorgen dat mijn blog up-to-date is. Ik zit nu al in de tweede week van mijn colleges, dus het studeren is nu echt begonnen, hierover volgende keer meer.

Groetjes,

David

Reacties

Reacties

opa Johan en oma Attie

Hoi David
Wat leuk om weer zo'n uitgebreid verslag van je te lezen.Destijds uit Amerika waren het vooral de prestaties op sportgebied waar we over geïnformeerd werden, maar nu krijgen we een goed beeld van het studentenleven daar! Ik werd wel naar van dat verhaal over die snijwond, wat zal dat gebloed hebben! Gelukkig dat er geen spier of zenuw is geraakt. Heeft iemand anders die pannenkoeken nog gebakken of werd het patat halen?
Bovenaan de blog staat dat we je extra fotoruimte cadeau kunnen geven. Heeft dat zin? Zo ja dan doen we dat als pleister op je 5 hechtingen! laat maar even weten.
Zondag gaan we naar oma Aad, daar zien we dan je vader en T M en S. Hoeven ze maar één keer hun Afrika verhaal te vertellen. Toen je moeder uit Zambia terug kwam waren wij er om haar welkom te heten. Het was leuk om die hele groep even te zien en om de eerste verhalen te horen.
Succes met de studie en het beste met je duim, groetjes van opa Johan en oma Attie

Aafke

Superleuk om je verhalen te lezen David!
Wat betreft je weblog in Amerika; je schrijft nog net zo leuk, maar qua spelling ben je er wel op vooruit gegaan! ;-)
Blijf maar lekker schrijven, en foto's zijn natuurlijk ook heeeel leuk! x

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!